Κατάληψη!

Ναι, το γυμναστηριο και το τρέξιμο έχουν κάνει κατάληψη στη ζωή μου...
Ολη μέρα στη δουλειά σκέφτομαι την ώρα που θα πάω στο γυμναστήριο. Ολο το πρόγραμμα διατροφής μου μέσα στη μέρα έχει σκοπό να μπορέσω να είμαι ελαφρύς την ώρα του γυμναστηρίου!
Αλλα και όλη την εβδομάδα το μόνο που σκέφτομαι είναι πότε θα έρθει το Σαββατο να πάω να τρέξω! Ακόμα και το τί θα φάω την Παρασκευή έχει να κάνει με τον σχεδιασμό μου για το Σαββατιάτικο τρέξιμο.
Ολο αυτό το πάθιασμα έχει φέρει και ένα άλλο καλό: δεν βλέπω σχεδόν καθόλου τηλεόραση. Δεν την ανάβω καν! Μέχρι να τελειώσω την καθημερινή μου ρουτίνα έχει σχεδόν φτάσει η ώρα για ύπνο, τον οποίο μετά από όλη αυτη την ταλαιπωρία που τραβάω καθημερινά τον έχω ανάγκη και έρχεται χωρίς δυσκολία και στην ώρα του. Ισως να μένει λίγος χρόνος για διάβασμα (ή για να ενημερώσω αυτό εδώ το blog)
Ζω καλύτερα, τρέφομαι καλύτερα και δεν βαριέμαι! Και πολλές φορές ανρωτιέμαι τι έκανα πρίν ξεκινήσω αυτό το πρόγραμμα.
Τι έκανα? αναβα την τηλεαποβλάκωση και τηλεαποβλακονώμουν! Είχα αποψη για το κάθε τηλεριάλιτι και τον κάθε διαγωνισμό, λες και έπρεπε την επόμενη να μιλήσω σε κάποια απο τα σαχλά μεσημεριανά κουτσομπολίστικα. Ακούω τωρα διάφορους να μιλάνε για αυτά και νιώθω εξαιρετικά καλά που δεν έχω (πιά) σχέση και δεν με ενδιαφέρει.
Οτι είδηση χρειαστεί να μάθω, ας είναι καλά το internet και οι  on line εκδόσεις εφημερίδων και πρακτορείων.
Πέρα απο αυτά κοιτάζω την μπουγάδα μου και βλέπω αθλητικά είδη να κυριαρχούν. Κοιτάζω τα παπούτσια μου και βλέπω πολλά πολλά παπούτσια για τρέξιμο. Ανοίγω το ψυγείο και βλέπω γάλα, νερό, φρούτα και λαχανικά, γιαούρτι... Οι ντουλάπες έχουν πρωτείνες, κονσερβες με τόννο και μακαρόνια.
Ολη η ζωή μου περιστρέφεται γύρω απο αυτό...