Καθε αρχή και δύσκολη...

...και μην πιστεύετε αυτούς που λένε οτι η αρχή ειναι το ήμισυ του παντός... 
Το πιο δύσκολο είναι να ΜΗΝ τα παρατήσεις τον πρώτο μήνα.
Το επόμενο δύσκολο σημείο είναι να καταφέρεις να επιστρέψεις μετά απο τον (αναπόφευκτο) τραυματισμό
και το επόμενο να αποφασίσεις να ανανεώσεις την συνδρομή σου, οταν αυτή λήξει.


Ακριβώς όπως και στο τρέξιμο, τα δυσκολότερα είναι πάντα τα πρώτα μέτρα...


Πως τα κατάφερα? 
Με παγίδεψα!
Γνωρίζοντας πολυ καλα τον εαυτό μου (και το πόσο... τσιγκούνης είμαι) έκανα μια σοβαρή επένδυση στο ξεκίνημα της προσπάθειας, έτσι ώστε να μου "κοστίσει" πολύ κάθε απόπειρα να σταματήσω!
Εκανα λοιπόν μια επένδυση σε εξοπλισμό: αγόρασα διάφορα απαραίτητα πραγματα

• Παπούτσια για τρέξιμο*
• Φόρμες
• Μπλούζες
• Κάλτσες
• MP3 player
• ακουστικά για το MP3 player
• Heart Rate monitor*

και με "κλείδωσα" στο γυμναστήριο με μια εξάμηνη συνδρομή.
Ολα αυτά είχαν κάποιο σημαντικό κόστος, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν ήθελα να το θεωρήσω "πεταμένα χρήματα", οπότε ήξερα οτι θα τα αξιοποιήσω.


(* τι ειναι τουτο παλι? θα μιλήσω για αυτα... σε επόμενα posts)