Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

525600

μια σειρά από ατυχή γεγονότα τα οποία μου συνέβησαν τις τελευταίες μέρες με έκαναν να κάτσω και να σκεφτώ διάφορα πράγματα. Λίγο η επιβάρυνση απο το "άγχος" της δουλειας, λίγο η μοναξιά, λίγο η "κρίση της μέσης ηλκίας" (ναι, με ακούμπησε και αυτό) και λες "τι κάνω εδώ" 
Και όπως συμβαίνει πάντα όταν η ζωή μας αναγκάζει να σκεφτούμε, ήταν μια καλή ευκαιρία να θέσω προτεραιότητες και να κάνω απολογισμούς. Σοβαρούς απολογισμούς, όχι από αυτούς που κάνει κανείς όταν είναι συναισθηματικά φορτισμένος αλλά από εκείνους που γίνονται με ψυχραιμία και σκέψη.


Ενας χρόνος έχει 525600 λεπτά. Σε όλα αυτά τα λεπτά έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε το καλό ή το κακό, να είμαστε χαρούμενοι ή λυπημένοι, να ζήσουμε ή να μη ζήσουμε.
Mπορούμε να κοιτάξουμε τον ορίζοντα ή μπορούμε να κλειστούμε στο σπίτι και να κλαίμε.
Mπορούμε να φάμε άλλο ένα κομμάτι σοκολάτα ή μπορούμε να βγούμε για τρέξιμο.
Mπορούμε να δουλέψουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας ή μπορούμε να κάτσουμε και να μη κάνουμε τίποτα.
Mπορούμε να είμαστε μονοί μας ή με άλλους.
Mπορούμε να μάθουμε κάτι καινούργιο ή να παραμείνουμε σε ότι ξέρουμε.
Mπορούμε να πούμε σε κάποιον πως νιώθουμε και ποσό πολύ τον έχουμε ανάγκη ή μπορούμε να αδιαφορήσουμε.


Ξέρετε ότι υπάρχουν περίπου 52 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ σελίδες αυτή τη στιγμή που ασχολούνται με απολογισμούς και αποφάσεις? Ξέρετε ότι η κορυφαία απόφαση αυτή τη στιγμή είναι το "να χάσω βάρος"?


Το σημαντικό με όλες αυτές τις αποφάσεις είναι η θέληση να τις πετύχουμε. Σχεδόν το 80% των πραγμάτων που αποφασίζουμε να κάνουμε στην αρχή της χρονιάς παίρνουν τον δρόμο για τις "όχθες της Στυγός"* σε λιγότερο από ένα μηνά.


Η δική μου χρόνια ξεκίνησε στραβά και συνέχισε ακόμα χειρότερα. Όμως, οι αποφάσεις που πήρα το βράδυ της πρωτοχρονιάς βρίσκονται ακόμα υπό υλοποίηση. Δεν ήταν πολλές, δεν ήταν όμως και εύκολες! Θα δούμε πως θα υλοποιηθούν στο πέρασμα του χρόνου.


Η απόφαση μου πάντως που έχει σχέση με αυτό εδώ το blog υλοποιείται κανονικά. Έχω τρέξει ήδη 40k στις πρώτες δύο εβδομάδες του χρόνου και περιμένω πως και πως να ζεστάνει λίγο ο καιρός για να αρχίσω το τρέξιμο στους δρόμους της γειτονιάς μου.
Οι διάδρομοι στο γυμναστήριο με διατηρούν σε φόρμα όσο κάνει κρύο και βρέχει, όμως νιώθω ότι έχω πια ξεπεράσει την χρησιμότητα τους. Δώστε μου δρόμους, πάρκα, ανηφόρες και κατηφόρες...


Τα παπούτσια του τρεξίματος είναι αραδιασμένα και με περιμένουν, πολλές φορές μάλιστα με "καλούν" να τα βάλω και να τα χρησιμοποιήσω. Όπως πάντα, έχω δύο ζευγάρια τα οποία χρησιμοποιώ κυκλικά, το ένα από αυτό (τα αγαπημένα μου Lunarglide) έχει αρχίσει να παλιώνει, αλλά ήδη έχω έτοιμα τους αντικαταστάτες τους (ολοκαίνουργια Lunarglide2)


Παράλληλα, έχω "βαρύνει" το πρόγραμμα μου στο γυμναστήριο, ανεβάζοντας τα κιλά και κάνοντας "καινούργιες" και πιο τεχνικές ασκήσεις. Οι επιδόσεις μου στο τρέξιμο έχουν πέσει βέβαια, αλλά διαπιστώνω ότι μου είναι πολύ πιο εύκολο (από ότι ήταν πριν 6 μήνες) να επιστρέψω.


Μια ακόμα από τις αποφάσεις μου ήταν να κρατάω καθημερινό ημερολόγιο σχετικά με το τρέξιμο. Αγόρασα λοιπόν ένα εξειδικευμένο ημερολόγιο-τετράδιο και σημειώνω κάθε μέρα πόσο έτρεξα, γιατι ΔΕΝ έτρεξα, τι έφαγα κλπ. Σε συνδιασμό με τα logs του Polar και του Nike+, έχω πλέον μια ολοκληρωμένη κάλυψη των δραστηριοτήτων μου, η οποία κάνει πια πολύ δύσκολο το να "δικαιολογήσω" στον εαυτό μου γιατί δεν τηρώ το πλάνο μου.


(* η για το "χρονοντούλαπο της ιστορίας")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου