Ανακεφαλαίωση 2 μηνών

Περάσανε κιόλας οι 2 πρώτοι μήνες της χρονιάς και βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Εχω λογκάρει 130 χιλιόμετρα! Με αυτό το ρυθμό θα έχω φτάσει τον στόχο της χρονιάς από τον Σεπτέμβριο! (ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη πατ πατ πατ... και όλα τα σχετικά)

Δεν βλέπω την ώρα πότε θα γλυκάνει ο καιρός να αρχίσω το τρέξιμο “έξω”, γιατί καλός ο διάδρομος κλπ αλλά η ομορφιά είναι να τρέχεις κάτω από μπλε ουρανούς και δροσερά δεντράκια. Ασε που θέλω να δοκιμάσω όλα τα συμπράγκαλα που έχω κατά καιρούς προσθέσει στην συλλογή μου σε “κανονικές συνθήκες”. Το ειδικό καπέλο, το παγούρι, το footpod, ακόμα και το Buff με την UV προστασία! Θέλω να δω πως θα νιώθω τον δρόμο με τα Adidas Glide αλλά και με τα Nike Free Run. Θέλω να βρω και τους υπόλοιπους “τρελούς” που βλέπω μερικές φορές τις Κυριακές να τρέχουνε στην Ολύμπου και τα γύρω στενά! Θέλω να ανηφορίσω προς το βουνό και να τρέξω με θέα το λεκανοπέδιο!

Γιατί δεν τα κάνω όλα αυτά? μα έχετε δει τον καιρό? μήνες τώρα είναι “πλιτσι-πλιτσι”. Και θα μου πεις, “μα αφού και αδιάβροχο έχεις, και ζεστή φόρμα, μέχρι και μάλλινες κάλτσες τρεξίματος έχεις”. Ναι, αλλά όλα αυτά είναι περιορισμοί και βάρη. Δεν μου αρέσει καθόλου να κρυώνω και δεν μου αρέσει καθόλου να είμαι βρεγμένος και ιδιαίτερα δεν μου αρέσει οποιοσδήποτε συνδυασμός των παραπάνω!

Επίσης, οι ώρες που έχω διαθέσιμες για τρέξιμο είναι συνήθως όταν έχει πέσει το σκοτάδι. Και φυσικά τις Κυριακές τις έχω για ξεκούραση και αλλαγή ατμόσφαιρας. Σε ένα μήνα έχουμε ισημερία και αλλάζει η ώρα. Ολα αυτά σημαίνουν ότι οι ώρες της μέρας με φως θα είναι περισσότερες, άρα και οι ευκαιρίες για τρέξιμο “έξω” θα είναι περισσότερες. Θα είναι και ο καιρός καλύτερος (λες και με ακούω σε λίγο καιρό να γκρινιάζω για την ζέστη)

Μιλώντας για το footpod, διαπιστώνω ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό εργαλείο το οποίο με έχει βοηθήσει να προσαρμόσω τον ρυθμό μου αλλά και να βρω τον ιδανικό ρυθμό την κάθε στιγμή. Δεν χρειάζεται πια να “μαντεύω” αν πάω καλά, μια ματιά στο Polar φτάνει. Βέβαια η χαζομάρα που με δέρνει έκανε άλλη μια φορά την εμφάνιση της στην διαδικασία calibration. Για να το κάνω σωστά, δανείστηκα έναν τροχό που χρησιμοποιείται για να μετράμε αποστάσεις. Τον κρατάς και τον κυλάς και σου λέει με ακρίβεια εκατοστού πόση απόσταση κάλυψες. Για να ρυθμίσω το polar έπρεπε να τρέξω ένα χιλιόμετρο, να σημειώσω την ένδειξη του για την ίδια απόσταση και μετά να βάλω το ποσοστό διαφοράς σε κάποιο σημείο. Αφου λοιπόν έκανα όλη αυτή τη διαδικασία κουβαλώντας τον τροχό, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω το ίδιο τρέχοντας δυόμισι γύρους σε έναν στίβο και χωρίς να χρειαστεί να κουβαλάω τον τροχό μαζί μου... Περιττό να πω ότι για μια δυο μέρες δεν κοιταζόμουν στον καθρέφτη...

Και μια που μιλάμε για καθρέφτη...